Experience به معنای تجربه کاربری از مهمترین بخش های اجرای هر پروژه می باشد. اگر شما یک واحد تجاری را در نظر بگیرید، زمانی که از درب وارد میشوید اینکه :

• در کنار راهرو آیا گلدانی وجود داشته باشد یا خیر؟
• میز پذیرش در چند قدمی شما هست؟
• فرد پذیرش ایستاده به شما پاسخ میدهد، یا نشسته ؟
• صندلی های انتظار در چند قدمی میز پذیرش هستند و زاویه دید آن ها به کدام بخش است ؟
• آشپزخانه و .... در کجای واحد قرار داده شده اند ؟

همه و همه، حتی جزئی ترین مسائل، تجربه کاربری است که با آن محیط روبرو میشود . اکنون همین مثال را با یک پلتفرم مانند صفحه اول وب سایت مقایسه نمائید:

• جایگاه اسلاید
• جایگاه خبر ها
• فرم های مورد نیاز کاربر
• کلیک های مورد نیاز برای رسیدن به خواسته مستقیم کاربر
• راست و چپ بودن منو سایت، کلید های اصلی و فرعی

با تمامی این تفاسیر، آشید برای یک پروژه با در نظر گرفتن تمامی قوانین UX و همچنین بنچمارک مدل های خارجی و داخلی، رقبا و پلتفرم های همسان، در نهایت طراحی UX پروژه را انجام داده و تحویل بخش بعدی که طراحی UI باشد میدهند.

در راستای طراحی UX موارد بسیار ریز اما مهم در پروسه کاری وجود دارد. مانند نسبت متن به کد در پلتفرم، این عدد تقسیم تمامی حروف نوشته شده در صفحه بارگذاری شده وب سایت بر تمامی کد های نوشته شده در آن صفحه است. به این علت است که در بسیاری از پلتفرم ها بخش های مناسبی در پایین سایت وجود دارد که توضیحات کسب و کار را ارئه میدهد . گوگل به عنوان چک کننده این پارامتر ها همواره با خزنده های خود در حال بروز رسانی این توضیحات می باشد . از جمله موارد دیگر قانون سه کلیک است که ترجیح را بر این میداند که هر فرد نهایت با سه کلیک به خواسته خود برسد و طراح را بر آن میدارد که با در نظر گرفتن تمامی محدودیت ها این موارد را رعایت کند.

در برخی از مواقع این نوع قوانین نسلی دیگر از طراحی را برای همگان رقم می زند . مثال این موضوع را میتوان در استفاده از وب سایت  One-page 8 تا 10 مرحله ای دانست که اسکرول کاربر تا انتهای سایت باعث می شود حداقل ثانیه بازدید که 3 ثانیه بوده است را بشکند. واقعا جای تامل دارد که بسیاری از پلتفرم های پیشین کمتر سه ثانیه توسط کاربر بسته میشده است و گوگل را به سمت تغییر یک ساختار اساسی سوق داده است.